Verlies in beeld

‘Verlies in beeld’ is een methodiek die gebaseerd is op de methodiek ‘een taal erbij’. Beide methodieken geven met hun titel al een idee van wat hun methode doet. Verlies in beeld, brengt een verlies letterlijk in beeld en dat is dus naast het gesproken woord een extra taal erbij; een visuele taal. Bij deze methodieken wordt samen met de hulpvrager materiaal zoals duplo/Playmobil en ander materiaal op tafel gezet. Deze opstellingen zijn er in allerlei varianten.
Het kijken naar zo’n opstelling, zelf regie hebben over hoe het op tafel staat en het spreken vanuit de derde persoon geeft de hulpvrager de mogelijkheid om met eigenaarschap en met enige afstand naar de situatie te kijken.

Zowel bij een concrete als abstracte opstelling wordt er altijd vanuit de derde persoon gesproken. De hulpvrager kijkt met deze methode dus naar zichzelf en zijn omgeving van vroeger en van nu. Het geeft de hulpvrager de mogelijkheid om verbanden te zien tussen het toen en daar en het hier en nu en om dit van gepaste afstand tot zich te laten komen.

Het kan overzicht bieden in de toch vaak zo rommelige binnenwereld en helpt om met één ding tegelijk bezig te zijn. Het is een methodiek om mensen, jong en oud naar hun verlies en traumagebeurtenissen te laten kijken zonder dat ze overspoeld raken. Door eerst te bouwen aan de hulpbronnen in het gezonde deel van de hulpvrager krijgt die houvast om daarna te kijken naar de overlevingsmechanismen die opgebouwd werden en het traumadeel dat afgeschermd moest worden. Het telkens werken in de derde persoon die als het ware een schild vormt tussen de cliënt en het trauma/de pijn helpt de hulpvrager ernaar te kijken, er contact mee te maken, zonder erin te verdrinken.

Bron 01. Phoenixopleidingen